تنها

برف وقتی روی چتر سنگینی میکند و چترها خیس می کنند مرثیه اس اما وقتی کف دست تو بالا میگیری و چند دانه برق تالاپ می افته کف دستت بسردی برق بهت نشاط می ده اون وقت دیگه مرثیه نیست؛ تالاپ تالاپ برف روی چتر برات می شه ترانه؛ یه ترانه که هم سرده و هم گرم؛ سردش مال آدمای بی احساس و گرمیش مال ادمای عاشق .....................